guayaquil

Vandaag nog steeds in de bus naar Guayaquil. Zelfde ritueel maar nu met ontbijt. De omgeving verandert niet veel wel is de inrichting anders. Meer gericht op strand toerisme en zo nu en dan wat plantages tussen de zand vlakken in. Na een voorraad stop in Tumbes op naar de grens en dat werd een lang verhaal. Een paar kilometer voor de grens liep het loopvlak van een van de achterwielen eraf, geeft wat lawaai. Na gestopt te zijn en de afgebroken wielkastlijst opgehaald te hebben, besloten om door te rijden met de lekke band, Het was een dubbelasser dus op drie wielen achter naar de grens gesukkeld. Hier zitten de Peruaanse en Ecuadoriaanse douane in het zelfde gebouw, dus geen transport tussen stempelposten. Na het verlaten van de bus werd de krik er onder gezet en begonnen ze te sleutelen. Blijkbaar hadden ze al ervaring met de grens post en daarom besloten door te rijden. Het exit stempel van Peru was geen probleem maar om Ecuador in te komen viel niet mee. Het ging zeker niet vlot en toen wij aan de beurt kwamen stopte het helemaal. Er werd gescand van de paspoorten, getikt op toetsenborden, gebeld met geen idee wie. En de hoofdambtenaar maar zeggen da het wel goed gaat komen. En als ze dreigde de stempel te zetten trokken ze die terug en begon het verhaal weer op nieuw. Uiteindelijk onze paspoorten bij een loket gelegd, kon de rest wel gewoon doorgaan. En ja hoor eindelijk de stempel en konden we verder. Bij de bus aangekomen waren ze bijna klaar met de reparatie. Na het instappen klonk er nog wel getimmer maar dat hield ook op en konden we vertrekken. Dat was dus een stempel stopje van twee uur. Hierna door de bananen, mais en cacao plantages gereden naar Guayaguil. Hier om kwart voor negen in de avond aangekomen. Met een taxi naar een hotel gezocht. Dit gevonden en vandaar naar de malecon gelopen om nog even wat te gaan eten in een restaurantje op de oever en op het dak terras. Dus om twaalf uur konden we eindelijk gaan slapen.