Quito

Vandaag rustig opgestart en na het ontbijt met de hostel dame overlegt wat er zoal te bezoeken was in de omgeving. Besloten om eerst maar eens naar het midden van de wereld te gaan. Op de kaart gekeken hoe de route was met openbaar vervoer. En op weg. De eerste bus maar over geslagen dat was alleen maar de weg uit en dat gelopen. Ook om te zien wat er in de omgeving van het hostel is.
Aan het eind van de straat de bus genomen, Dit is een corridor bus dat houd in dat deze op een vrije baan rijd net als bij ons de tram. Dus bij de kruispunten wel volgens de verkeerslichten. De haltes zijn een soort instap tunnels. Je betaald een kwartje en mag naar binnen. De bus komt langs en stopt voor de uitgang poortjes klapt een loopplank uit en opent de deuren. Vervolgens loop je naar binnen. Aan het eind van de route rijd de bus de baan af en een bus terminal binnen. Gelukkig voor ons, want het was niet te begrijpen op welke halte de bus tussendoor gestopt was. Hier de bus naar Mitad del Mundo gezocht en gevonden. Op de plaats van bestemming kwamen we uit bij een bouw put. Blijkt dat ze de toegang een het upgraden waren met sier bestrating en andere versieringen. Dus op zoek naar de tijdelijke ingang. Binnen gekomen staat er gelijk een bord met “ECUADOR - MITAD DEL MUNO – LATITUDE 0 graden 0 minuten 0 seconden” net of dat het midden niets is. In het midden van het dorp staat het monument dat de loop van de evenaar aan geeft. Voor de duidelijkheid loopt er ook een gele streep. Dus net als alle andere toeristen gaan evenaar hoppen. En wat foto’s gemaakt. Met lunch was het even beslissen waar gaan we eten en uit nostalgie ons eigen halfrond gekozen. Ook wel omdat ze daar een terras hadden met uitzicht op het monument. Na de lunch nog een rond gelopen in het dorp. Vervolgens gingen we op weg naar een uitzicht punt over de krater van Quito. Na wat heen en weer geloop de weg gevonden en ja hoor ook nu weer bij het stijgen kwamen de wolken omlaag. Daar het zicht toch al haast nul was maar koffie gaan drinken bij een koffiehuisje langs de weg. Hier bleek dat de eigenaar jaren lang heeft gewerkt in het paleis van de president. Hij had ook van alle presidenten een foto aan de muur hangen. Plus nog wat foto’s van hem zelf met de huidige president. Heel gezellig zitten praten en toen we vertrokken liep hij nog even mee om het spoor aan te wijzen waar we een stuk van de bocht konden afsnijden. Na tot aan de zonnetempel te zijn gekomen, die hadden we bijna niet gezien, besloten terug naar het centrum te gaan. Na terug naar de weg gelopen te zijn staan wachten op de bus en toen we wilden gaan vragen hoe het zat bij een voorraadje bussen hadden we haast de bus gemist die uit de voorraad op pad ging. Terug naar Mitad en over gestapt op de bus naar de terminal. Hier weer over op de corridor bus en richting centrum. Vlak voor het centrum moest iedereen uitstappen en dat is wat krap in het instap tunneltje. Dus de bus leeg weg. De volgende bus zat al redelijk vol en toen deze begon uit te puilen gooide de chauffeur de deuren maar dicht. Dat gaf wat gewring bij de mensen die op de plaats van de deur sluiting stonden. Maar goed met de derde bus konden wij ook mee en verder naar het centrum. Hier uitgestapt en naar het centrale plein gelopen. Hier de toerist informatie opgezocht en geïnformeerd naar waar je moest zijn om het paleis te kunnen bezoeken en of er een city tour was. Tevens gevraagd waar we moesten zijn om een tour naar de jungle en cotopaxi te boeken. Bij het verlaten van de toerist info zagen we dwaallichtjes bij de kerkdeur. Hier gaan kijken liepen er kinderen als bloem verkleed met een kaarsje en een groep dames in klederdracht ook met kaarsjes rond bij de trap. Vervolgens kwam er een engel de trap af. Geen idee wie maar we gokken op de maagd van Quito, gezien de aankleding en de gelijkenis met een afbeelding in het klooster. Deze hele stoet ging op pad met aan het eind twee priesters die met iets als grootvadersklok liepen te slepen, nog geen idee wat dat was. Nog even wat gegeten beneden op het station plein Marlin. De bus genomen richting hostel en op de kaart de stations geteld in de hoop dat dit correct was. Gelukkig klopte het en stonden we op de juiste halte. Van hier de weg terug naar het hostel gezocht. Ook hier zijn we aangekomen dus was het tijd en plaats om te slapen.