Puerto Lopez

Vandaag een reis dagje maar wel vroeg op. Om acht uur alles gepakt en gezakt op de wielen. Ontbijten en daarna was het ineens rennen naar de bus. Vijf voor negen. Sprintje naar de overkant met twee karretjes. Er reed net een bus weg maar gelukkig niet degene die wij wilden hebben die stond nog binnen verstopt. Deze voor de rit van Alausi naar Guayaquil . Een ritje dwars door het centale gebergte van Ecuador. Onze laatste dag deze vakantie door het gebergte. Met weer bijzonder weer wolken in het dal en de berg toppen vrij. Zodat we afhankelijk waar we reden dal, geen of top zicht hadden. Hierna het platte land op tussen de suikerriet, bananen en cacao plantages door naar Guayaquil. De laatste keer over de bruggen van de baai naar de terminal, niet voor de laatste keer als het goed gaat. Om tien voor een aangekomen. Op zoek naar een ticket kantoor voor een kaartje naar Puerto Lopez. Even gevraagt bij een loket en door verwezen naar loket 26. Hier in de buurt stond de loket meneer al te zwaaien dat we daar moesten zijn. De tamtam werkt daar blijkbaar heel goed. Met het kaartje naar de tweede verdieping en daar een lunch gehaald in ons hoekje daar. Om kwart voor twee ging de bus dus op tijd naar de busstop. Spullen in de bus geladen en gevraagd wat het stoel nummer was. Deze was al bezet en iemand anders vertelde dat het niet uitmaakte waar je gaat zitten. Maakt ook niet ech t uit dus maar achter in gaan zitten. Met een paar minuten vertraging vertrok de bus. Nu zagen we een ander stukje van Guayaquil. We kwamen zelfs langs een vestiging van Unilever, maar geen idee wat ze daar maken. Om even over drieen was iedereen met een klap weer wakker. Een klapband met als gevolg een hoop kabaal van een wielkast die verbouwd werd. Stug maar wel langzamer door gereden naar het dorp. Kan met twee wielen aan een as zijde. Hierbij de bandenplakker gestopt. Deze had de spullen om de bus op te lichten en een tol om de moeren los te draaien. Dit alles met bijna iedereen nog in de bus. Reserve wiel onder de bus gehaald met nog een beetje profiel aan de randjes. Met een bijl nog wat stukjes wielkast los gemaakt en het wiel geplaatst. Velg uit de band en in het bagage ruim en met een kwartier waren we weer onderweg. Bij de terminal van de bus maatschappij stond iemand met een nieuw reserve wiel, had namelijk net zo veel profiel als de oude reserve. Ook in de bagage ruimte en weer op weg naar de kust. Nu via een duinachtig landschap naar de zee (Pacific oceaan). Op de terminal aangekomen er vandaan met een tuktuk. Beetje vol met alle zooi maar de berijder zag er de lol wel van in. Naar een mooi hostel met ook huisjes. Tevens een tripje geboekt naar Isla la Plata voor morgen. Nog even rond gelopen op het strand en gaan eten in het hostel. Nog even een strand wandeling naar de pier en terug. Toen was het wel bed tijd.