Puerto Lopez

Vandaag een dagje naar Isla la Plata. Om even voor half tien werden we opgehaald, om halverwege weer te gaan lopen aangezien de rest van het reisgezelschap daarliep. Op de pier een kaartje voor het gebruik gekocht, net als op alle busstation hebben ze hier een vage regeling. Op de boot gestapt die ons in een uurtje naar het eiland zou varen. Het eiland heet ook wel de Galapagos voor de arme daar het makkelijker te bereiken is en een stuk voordeliger is. Bij het eiland aangekomen een natte landing. Net als bij zijn grote broertje. Naar dekant gespetterd en daar was wel iets nieuws. Een water trog om je voeten schoon te spoelen voor je je schoenen aantrok. Nog even een bano stop en naar het bord met de wandel routes. Hier werden de keuzes getoont. De route langs de albatrossen was al weer drie jaar gesloten, daar de dieren te gestresst raakten van de toeristen die over hun staarten liepen of een camera onder hun snavel staken. Dus bleef een klein rondje langs de Fragat vogels of een lang rondje langs de nasca birds , Blauw voeters en fragatten over. Met nog een paar voor het grote rondje gekozen. Eerst de blauw voeters al gelijk op het begin van het pad. Ze waren net rond de leg periode. Het varieerde van het nog doen van de bals dansjes en cadeautjes tot aan het zitten op de eiren tot op de jongen donsjes. De ouders zorgen beiden voor de jongen en als die gaan uitvliegen vliegen de ouders ook ieder hun weegs. Het eiland heeft wel iets weg van de Galapagos betreffende de vogels, maar ook een paar sorten die meer vaste wal georieenteerd zijn. Zoals de Peruviaanse vliegenvanger en een Kolibri van een paar cm, als je hem ziet is hij alweer vertrokken. Verder is het eiland een rots en zand gbeuren niets vulkaisch aan. De naam komt van de spanjaarden die toen ze het eiland ontdekte zagen glimmen als zilver in de zon. Dit werd veroorzaakt door dat de vogels nog al wat zout binnen krijgen en dat via de achterzijde weer kwijt raken. Dus alle vogel banos glimmen van het zout. Na de blauwvoeters kwamen de Nasca’s in beeld. Ook die waren nog in de broedperiode. En zaten heel erg te piepen en trillen als er mensen langsliepen. Toch wat stressie voor ze. Maar deze vogels zijn gaan nestelen op het wandelpad, daar ze dit wel een makkelijk vliegveld vinden. Geen idee of dit gemak de stress waard is. Her zigzag langs gelopen over de nieuwe routes die zo langzamer rond de nest plaatsen zijn gelopen. Naar de top van eiland gelopen waar de fragatten zich gevestigd hebben.Dit via de vliegschool, dit is een plek met weinig begroeing zodat ze makkelijk kunnen neerstorten en herstarten Er zijn hier wel meer bomen op het eiland dus die zitten vol met fragatten, wat verder van de grond op hun nesten en ruststokjes. Hierna weer terug naar de kust en opgehaald door de boot die al met de korte wandelaars aan de zwier was geweest. Naar de boot gewaad en lunch broodjes gekregen. Iets van de lunch ging overboord om de schildpadjes te voeren. Die kwamen daar met een aardige groep op af. Hierna naar de snorkel plek gevaren. Ook hier weer wat brood overboord om deze keer een school vissen te lokken die met veel kabaal op brood jacht was. Hierna gingen we zelf te water met bril en blaaspijp. Voor José de eerste keer, dus was het even wennen om met je gezicht onderwater adem te halen. Hierna nog wat scholen vissen voorbij zien komen van verschillende kleuren. Wel soorten die ik ook gezien heb bij de andere eilanden. Hierna weer terug aan boord en retour naar de haven. Na een uurtje stonden we weer op de pier. Nog even over het strand gelopen en terug naar het hostel. Zout afgespoeld en gaan eten. Nog even rondgelopen over het zand en door het dorp en bij terug komst gaan slapen.