Banos

Vandaag regende het bij het opstaan dus maar rustig aangeaan tegen tien uur was het droog en zijn we de fietsen en de route opgaan halen voor de twintig kilometer fietstocht langs de watervallen. De route zou licht heuvel afwaarts gaan, maar ja terug dan toch zeker omhoog. Daar je aan het eind van de dag aankomt bij het eind van de route hebben ze bedacht dat je daar in een kleine vrachtwagen kan stappen om je terug te brengen naar het dorp. Dus vol goede moed vertrokken. Bij de uitgang van het dorp stond al een waterval aangegeven maar niet op de route kaart. Toch maar even gaan kijken bleek al snel waarom, het ging namelijk niet langzaam omlaag meet snel stil omhoog. Toch door gekluunt. Bij de waterval was een cafe Regina Aleman dus even koffie stop. Was een lokaal van een duitser uit dusseldorf en die had wat zuid duitse invloeden in de bebouwing door gevoerd, zag er allemaal wel mooi uit. Hier ook maar een soepje en chocolade taartje genuttigd. Hierna weer op pad, de helling af en weer op de route. Langs de stuwdam, maar weinig water dus geen waterval over de dam. Hierna gemerkt dat afdalende wegen in ecuador ook gewoon omhoog kunen gaan. En intussen was het ook weer begonnen met regenen. Was een buitje tot we weer terug in Baños waren. Het stukje door de tunnel was wel droog. Helaas de enige fiets tunnel voor vandaag bij de rest van de tunnels was er een fiets bypass buitenom. Bij de eerste waterval aangekomen bleek al dat er allerlei activiteiten mogelijk waren. Ziplijnen over de waterval of met een mandje over kabelen. Daar zippen ons niet leuk leek in de regen maar met het mandje, was overdekt, de canyon over gestoken langs de waterval gereden en weer terug. Kwam goed uit want daar stonden de fietsen. Hierna weer verder naar de volgende waterval. Deze was te bereiken via een wandwaterval. De berg was namelijk door de regen voorzien van een water gordijn dwars over het fietspad, altijd handig zo’n omloop bij een tunnel. Nu waren we al aardig doorweekt maar toch voor het idee een onnodige douche. Ook hier even rond gekeken en door naar de volgende. Hier is ook de brug voor de swingjump. Dit is een soort van bungee jumpen maar dan met twee elastieken dat je kan schommelen nat het springen. Maar ook hier niet veel activiteit. Weer verder op pad en naar El Pailón del Diablo. Hier moesten we de fietsen parkeren en een kilometer afdalen de canyon in naar de entree van de waterval. Hier hadden ze een sluipdoor en kruipdoor pad gemaakt waarbij je een stukje achter de waterval kon komen. En een trap met bordessen voor een uitzicht op de waterval. Gelukkig waren we al doorweekt dus dat werd niet erger. Nog even vanaf een hang brug de boel bekeken en weer naar boven. Toen een bakje soep gehaald om wat op te warmen voor het laatste stukje. Naar de laatste waterval, Mac Kay, gereden en weer een wandelpad om de waterval te zien. Het eerste stukje door een tuin met uitleg bij sommige planten en bomen. Daarna over een trap / steiger verder afgedaald. Tot het uitzicht punt op de waterval. Je kon nog verder naar beneden om te zwemmen of een stukje rond te lopen. Nat waren we al dus maar weer terug naar boven, iets gedronken en een beetje in de zon gegeten die net door kwam. Gelukkig zaten we er wel verdekt want het regende gewoon door. Hierna naar de fietsen en gelijk kwam de truck langs, fietsen ingeladen en terug naar het dorp gehobbeld. Hier eerst naar het hostel gefietst en hier omgekleed naar een droge uitrusting. De fietsen ingeleverd daar het al weer donker werd en wat door het dorp gelopen op zoek naar een cd die uiteindelijk niet blijkt te bestaan, Kerst nummer op andes muziek. Voor morgen een tochtje geboekt naar de Casa de Arbol en op de fiets weer terug de berg af.